به گزارش پارسینه، موشک های کروز نوعی هواگرد بیسرنشین هدایت شونده بوده که مسیر آن تا رسیدن به هدف قابل تغییر و هدایت است. در اغلب سامانههای کروز از نوعی موتور جت استفاده میشود، در حالی که موشکهای دیگر از موتور راکتی استفاده میکنند.
امروزه موشکهای کروز مدرن از ناوبری ماهوارهای برای هدایت خود به سمت هدف استفاده میکنند و برخی حتی میتوانند از منطقه هدف عکس بگیرند. محموله موشک معمولاً یک کلاهک در کلاس وزنی 1000 پوندی است.
موشکهای کروز میتوانند از چندین سکوی زمینی، هوایی، دریایی و زیردریایی پرتاب شوند.
موشکهای کروز معمولاً به کلاهکهای معمولی یا هستهای مسلح میشوند، اما میتوانند به کلاهکهای شیمیایی یا بیولوژیکی نیز مجهز شوند. بسته به موشک کروز خاص و مأموریت آن، وزن و عملکرد کلاهک میتواند بسیار متفاوت باشد.
پروژه مشکات ایران
در بحث موشک های کروز تهاجمی برد بلند، ایران توانست موشک کروز kh55 را خریداری کرده و آن را مهندسی معکوس کند. kh55 ، یک موشک کروز مادون صوت با دو بال جمع شونده در میانه بدنه و سه بالچه تعادلی در انتهای بدنه است.
اولین نمونه از این موشک کروز با قابلیت تهاجم زمینی و برد 2500 کیلومتری در روسیه ساخته شد که خطای آن در حدود 150 متر بود.
یکی از تسلیحات پرتعداد به جا مانده از شوروی در اوکراین، موشک های کروز kh55 بودند که تعدادشان به 1068 فروند می رسید که 581 موشک کروز به روسیه تحویل داده شد و بقیه تحث نظارت آمریکا در خاک اوکراین نابود شدند.
در سال 2005 فایننشیال تایمز مدعی شد که 12 فروند موشک کروز kh55 از اوکراین به ایران و چین منتقل شده است.
به ادعای مقامات وقت اوکراین 6 فروند از این موشک ها را ایران و 6 فروند دیگر را چین خریداری کرد.
با انتقال این موشک های کروز، پروژه مشکات در ایران کلید خورد.
در واقع مشکات، پروژه ای است که در آن موشک کروز روسی KH-55 توسط ایران مهندسی معکوس شده است.
شهریور ماه 1391 بود که معاون وزیر دفاع از پروژه مشکات سخن گفت و توضیح داد که وزارت دفاع در آینده نزدیک رونمایی از یک موشک کروز برد بلند با قابلیت شلیک زمین پایه، دریا پایه، هواپایه را در برنامه دارد.
موشک کروز یا علی (ع) اولین تلاش ایران برای طراحی و ساخت یک پلتفرم کروز بود که برد آن 700 کیلومتر است و قابلیت شلیک از روی انواع سکوهای زمینی، هوایی و دریایی را دارا است.
موشک کروز سومار تلاش بعدی ایران در زمینه مهندسی معکوس kh55 بود
که در اسفند ماه سال 1393 رونمایی شد.
سومار یک موشک زمین به زمین است و از یک بوستر سوخت جامد برای شلیک از سکوهای زمینی با کلاهک 410 کیلوگرمی بهره می برد. اغلب رسانه ها برد این موشک را 2000 کیلومتر عنوان می کنند.
سومین موشک این مجموعه، کروز هویزه است که بهمن ماه 1397 رونمایی شد. هویزه هم یک موشک زمین به زمین است و 1350 کیلومتر برد دارد و از قابلیت رادارگریزی برخوردار است.
تغییر جزئی در بوستر سوخت جامد و تعویض موتور توربوجت مهم ترین تفاوت های سومار و هویزه هستند.
موشک بعدی این خانواده، موشک کروز ابومهدی یا طلائیه است که در مرداد ماه 1402 رونمایی شد و به ناوگان دریایی ارتش و سپاه الحاق شد.
این موشک یک کروز ضد کشتی است و برد آن 1000 کیلومتر است. در تست های اخیر برد آن به 1400 کیلومتر رسیده است و برنامه ای برای رسیدن به برد 2000 کیلومتر وجود دارد.
تلاش بعدی ایران، موشک کروز عاصف است که نوعی موشک کروز هوا به زمین است. در حاشیه رونمایی از پایگاه زیرزمینی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران بهنام «عقاب44»، موشک کروز هواپایه بردبلند «عاصف» نیز به نمایش درآمد.
این موشک، دارای کلاهکی با قدرت تخریب و انفجار بالاست که میتواند استحکامات سنگین را نابود کند و روی جنگنده سوخو 24 نصب میشود.
0 دیدگاه