به گزارش پارسینه؛ تیم ریشه دار و محبوب نساجی آن قدر این فصل بد بود که با نتایج بد خود به لیگ یک سقوط کند. تیمی که یکی از وفادارترین و بهترین تماشاگران را داشت اما به دلیل تغییرات پی در پی و جذب بازیکنان اشباع شده نتوانست فصل خوبی را سپری کند. ترکش های سقوط نساجی هم با بیانیه این باشگاه همراه شد. رضا حدادیان مالک نساجی طی یک بیانیه ای اعلام داشت: از تاریخ صدور این اطلاعیه، کلیه احکام و مسئولیتهای قبلی از جمله اعضای هیئتمدیره، معاونان، مشاوران و کادر فنی در تمامی ردهها خاتمهیافته و غیرفعال محسوب میشوند. بهزودی ترکیب جدید هیئتمدیره معرفی خواهد شد و پس از آن، مدیرعامل نیز طبق ضوابط باشگاه تعیین میشود.»
این بیانیه به معنای یک انقلاب در نساجی است. شاید حدادیان دیر متوجه شد که افراد ناکارآمد یکی از دلایل سقوط نساجی در این باشگاه بودند اما حالا به واسطه همین خانه تکانی او به دنبال احیای دوباره نساجی است. تیمی که هنوز نرفته به لیگ یک، می خواهد زودتر به لیگ برتر برگردد و برای رسیدن به این هدف نساجی به یک خانه تکانی نیاز دارد.
بازگشت به قائمشهر
نامش نساجی قائمشهر بود اما تمرینات این تیم در تهران برگزار می شد. اعضای تیم نساجی فقط یک روز قبل از بازی به قائمشهر می رفتند تا خود را برای بازی آماده کنند به همین دلیل کم تر معنی میزبانی را متوجه شدند. به اعتقاد هواداران تیفوسی نساجی یکی از دلایل سقوط این تیم همین مسئله بود این که نساجی در شهر خودش تمرین نمی کرد. حال با سقوط این تیم ریشه دار، قرار است نساجی به شهر خود باز گردد و تمرینات در قائمشهر برگزار شود.
خداحافظی با غیر بومی ها
98 در صد اعضای تیم نساجی را غیر بومی ها تشکیل داده بودند و این اتفاق برای مردم این شهر خیلی سخت و آزار دهنده بود. هواداران نساجی اعتقاد داشتند این تیم باید از اعضای بومی بهره ببرد ، با این حال چیزی که در نساجی پر بود بازیکنان غیر بومی بود که عرقی به پیراهن این شهر نداشتند. مازنی ها یک مثال در این رابطه داشتند. آن ها می گفتند مثل این که از انگلیس به قائمشهر پرتقال وارد کنید ، مشخص است که پرتقال در شهر ما زیاد است چرا ما باید به دنبال پرتقال از جای دیگر باشیم؟ بله به اعتقاد آن ها مازندران شهر فوتبال خیزی است که باشگاه نساجی باید از همه پتانسیل آن استفاده کند. فوتبال ایران کم از فوتبالیست های شمال کشور بهره نبرده که امروز نساجی قید بومی گرایی را بزند. اصلا شاید اگر حدادیان از اول به جای بها دادن به رفقا و دوستان غیر مازنی در نساجی از افراد بومی این شهر استفاده می کرد ، نتیجه طور دیگری رقم می خورد. بومی ها برای پیراهن نساجی بیشتر می جنگیدند و با عرق و تعصب خود مانع سقوط این تیم می شدند اما نساجی با بازیکنان بی انگیزه خود راه سقوط را در پیش گرفت و دقیقا از جایی ضربه خورد که پیش بینی می شد.
7 سال با 20 مربی
یکی دیگر از عوامل سقوط نساجی عدم ثبات در این تیم بود ، وقتی صبر حدادیان کم بود و او مدام کادر فنی خود را تغییر می داد. نساجی طی 7 سال حضور خود در لیگ برتر 20 مربی داشته که در نوع خود رکورد سیاهی است.
نساجی حتی در این فصل هم با ساکت الهامی شروع کرد ، بعد میلوشوویچ سرمربی این تیم شد و با ناکامی نساجی دوباره حدادیان به ساکت الهامی برگشت و با ادامه ناکامی ها ساکت هم اخراج و رضا مهاجری سرمربی این تیم شد. از تیمی که کادر فنی ثابتی نداشت ، نمی شد انتظار موفقیت داشت و یکی از ضربه های نساجی از همین نقطه رقم خورد.
حال حدادیان باید برای تیمش دنبال مربی باشد اما به هر حال تجربه نشان داده او اگر می خواهد موفق شود باید دست از این بی ثباتی در تیمش ور دارد و اگر یک مربی را انتخاب کرد تا پایان هم حمایتش کند.
بازیکنان اشباع شده
قائمشهری ها اعتقاد دارند یکی از دلایل ناکامی تیم شان حضور بازیکنان اشباع شده در این تیم بود.
نفراتی مثل سیامک نعمتی، مهدی مهدی پور ، حامد پاکدل و ..... که در پرسپولیس و استقلال روزهای خوب و بد را تجربه کرده بودند و به عنوان نفرات اشباع شده به این تیم اضافه شدند و به همین دلیل دوندگی و جنگندگی در تیم شان کم بود. شاید اگر بومی های بیشتری در نساجی حضور داشتند، دوندگی و جنگندگی هم برای جلوگیری از سقوط در این تیم بیشتر بود .
خلاصه کلام این که حالا نساجی می داند که باید بومی گرایی کند، باید در شهر خود تمرین کند و باید ثبات داشته باشد تا بتواند دوباره به لیگ برتر برگردد. به همین دلیل است که حدادیان به دنبال یک انقلاب در نساجی است و با بومی گرایی می خواهد این تیم را دوباره سر حال کند. اما می شود ؟
0 دیدگاه