به گزارش پارسینه، گل همیشه بهار از خانواده Asteraceae/Compositae و راسته میناسانان است. این گیاه یک ساله با گل‌های رنگارنگ، در خاک‌های معمولی و آفتابی به‌خوبی رشد می‌کند. از گل‌های آن می‌توان روغن، تنتور، چای و حتی کرم‌های درمانی تهیه کرد.
این گیاه به‌ویژه برای درمان مشکلات پوستی همچون اگزما، زخم‌ها، راش پوشک، عفونت‌های قارچی واژن و تسکین عوارض جانبی سرطان مؤثر است. برخی افراد نیز از آن به‌عنوان ضد آفتاب یا مرطوب‌کننده طبیعی استفاده می‌کنند.
ترکیبات گل همیشه بهار و اثرات آن‌ها
گلبرگ‌های گل همیشه بهار غنی از فلاونوئیدها هستند که باعث کاهش التهاب، جلوگیری از لخته شدن خون، کنترل قند خون، مبارزه با سرطان و محافظت از مغز می‌شوند. این گیاه همچنین به تولید کلاژن در پوست کمک کرده و به تسریع بهبود زخم‌ها کمک می‌کند.
استفاده‌های درمانی گل همیشه بهار
-
زخم‌ها و زخم‌های بستر: گل همیشه بهار به بهبود زخم‌ها کمک کرده و سرعت ترمیم زخم‌ها را افزایش می‌دهد. مطالعات نشان داده‌اند که استفاده از پماد گل همیشه بهار در درمان زخم‌های سزارین یا زخم‌های وریدی می‌تواند مفید باشد.
-
بیماری‌های پوستی: این گیاه می‌تواند برای تسکین التهاب ناشی از بیماری‌هایی مانند اگزما و راش پوشک مفید باشد، هرچند تحقیقات بیشتری برای اثبات کامل این اثرات لازم است.
-
عفونت‌های واژن: گل همیشه بهار می‌تواند به درمان واژینوز باکتریایی و عفونت‌های قارچی واژن کمک کند.
-
محافظت در برابر آفتاب: این گیاه به‌طور طبیعی دارای خواص ضد آفتاب است و مطالعات نشان داده‌اند که به‌عنوان کرم با SPF 8.36 عمل می‌کند.
عوارض جانبی احتمالی و احتیاط‌ها
گل همیشه بهار ممکن است باعث واکنش‌های آلرژیک در افرادی که به گیاهانی مانند کهنه واش یا مینای چمنی حساس هستند، شود. همچنین مصرف آن در دوران بارداری و شیردهی توصیه نمی‌شود. پیش از استفاده از این گیاه، مخصوصاً در صورت مصرف دارو یا نیاز به جراحی، مشورت با پزشک ضروری است.
نحوه مصرف و نگهداری گل همیشه بهار
برای بهره‌مندی از خواص گل همیشه بهار، می‌توان گلبرگ‌های خشک‌شده آن را برای تهیه چای یا روغن استفاده کرد. همچنین این گیاه باید در مکان خشک و خنک نگهداری شود تا خواص خود را حفظ کند.
.gif)
.gif)
0 دیدگاه